Kitap hakkında: yıl / Tek bir amaç için dönüştürüldü: bir işkence aracı olmak. Acı, varlığının anlamı haline geldi. İster kendisinin ister bir başkasının olsun, Max'e yalnızca ıstırap bir amaç duygusu kazandırıyordu. Kendisine işkence edilen yüzyıllarca süren işkence, başkalarına eziyet ettiği yüzyıllarca süren işkence, bu vampiri acıya takıntılı bir deli yaptı. Ve Maximilian, bir gün kendi yaratıcısının evinin koridorlarında sıradan bir insan - bir kız - onu gümüş bir hançerle bıçaklamaya çalışana kadar başka bir varoluşu hayal edemiyordu. Eğlencesi için ideal kurbanı hisseden Max'in deliliği memnuniyetle homurdandı... Kimse ona Max'i asla bu şekilde kızdırmaması gerektiğini söylememiş miydi? Yani oyun daha yeni başlıyor... Helen hayatında tek bir hata yaptı; örnek bir torunun ve ateşli bir Katolik'in sessiz ve huzurlu varoluşunu, kayıp annesini tanıyan garip ortaklarla şüpheli bir iş karşılığında takas etti. Helen'in daha önce düşündüğü de buydu. Ta ki en büyük hatasının vahşi, alev alev yanan gözlere sahip bir vampiri öldürme girişimi olduğunu anlayana kadar. Bu nedenle Maximilian ona bir şans verdiğinde bundan faydalanmalı ve ondan mümkün olduğu kadar uzağa, onu asla bulamayacağı kadar uzağa koşmalıydı. Ama bir nedenden dolayı hem kalp, hem beden, hem de ruh haince orada kalmayı arzuluyor.…